SOBEL Judyta

JUDYTA SOBEL

Judyta Sobel urodziła się w 1924 roku we Lwowie, zmarła w 2012 roku w Nowym Jorku. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, pod kierunkiem Władysława Strzemińskiego. Dyplom uzyskała w 1950 roku. Po zakończeniu studiów wyjechała na stypendium artystyczne do Izraela, a następnie osiedliła się na stałe w Stanach Zjednoczonych, wybierając Nowy Jork jako miejsce życia i pracy.

Malarstwo Judyty Sobel

Twórczość Judyty Sobel koncentrowała się głównie na pejzażach i martwych naturach, które cechują się ekspresjonistycznym wyrazem i obecnością elementów abstrakcyjnych. Portrety pojawiały się w jej dorobku znacznie rzadziej. Jej malarstwo charakteryzuje intensywna kolorystyka, wyraziste plamy barwne oraz silne kontrasty. W swoich kompozycjach artystka często stosowała deformacje form, czasem prowadzące do świadomego uproszczenia, czy wręcz prymitywizacji kształtów.

Judyta Sobel – wystawy, nagrody i kolekcje

Judyta Sobel zadebiutowała w 1948 roku na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. W latach 1999–2000 jej prace z kolekcji prywatnych zostały zaprezentowane na dwóch ważnych ekspozycjach w krakowskiej Galerii Starmach: "I Wystawa Sztuki Nowoczesnej – pięćdziesiąt lat później" oraz "Nowocześni a socrealizm". Obrazy artystki były wystawiane w wielu miastach Polski i za granicą – m.in. w Łodzi, Wrocławiu, Paryżu, Tel Awiwie i Nowym Jorku.

Twórczość Judyty Sobel spotykała się z uznaniem krytyków i publiczności. W 1956 roku zdobyła pierwszą nagrodę na wystawie w paryskiej Gallery Saks, co umocniło jej pozycję na międzynarodowej scenie artystycznej. Dzieła artystki znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych oraz w zbiorach muzealnych m.in. w Muzeum Sztuki w Łodzi.